Systemy czujek zasysających zyskują coraz większą popularność. Pozwalają zabezpieczać obiekty, w których panują trudne warunki, jak chłodnie lub nawet sauny. Świetnie sprawdzają się w magazynach wysokiego składowania, gdzie umieszczanie czujek punktowych lub liniowych może zaburzyć prawidłowe funkcjonowanie obiektu. Trudno również o lepsze rozwiązanie gdy zależy nam na maksymalnym ukryciu systemu (wykonanie rurek w przestrzeniach międzystropowych z zastosowaniem niewielkich punktów zasysania w stropie podwieszonym). Natomiast wczesne wykrywanie niewielkich pożarów pozwala na zminimalizowanie ryzyka rozprzestrzenienia się pożaru w obiektach zawierających cenne urządzenia, jak serwerownie lub szafy sterownicze.
Miejsca zasysania powietrza-
W przypadku centrów danych lub pomieszczeń czystych, w związku z wysokim przepływem powietrza, zasysa się je w miejscach wylotu/powrotu powietrza z pomieszczenia.
-
Zgodnie z właściwą normą odnośnie czujek punktowych – najbardziej klasyczny sposób rozmieszczenia otworów zasysających, rozmieszcza się je analogicznie do optycznych czujek punktowych.
-
Szafy sterownicze i podobne – rozmieszczenie wlotów do systemu zasysającego we wnętrzu szaf.
-
Kanały wentylacyjne – w zastępstwie klasycznych czujek stosowanych wewnątrz ciągów wentylacyjnych.
Czułość systemu zasysającego jest uzależniona od dwóch głównych czynników, ilości otworów próbkujących w rurach zasysających oraz ustawionego progu czułości czujki zasysającej.
Istnieją dwa czynniki wymagające uwagi.
Efekt rozrzedzenia dymu – Ilość i wielkość otworów zasysających oraz długość i stopień skomplikowania(kolanka, łączniki, odgałęzienia) rur mają bezpośredni wpływ na szybkość wykrywania pożaru – dym zasysany w jednym otworze, ulega rozrzedzeniu podczas transportu przez rurę zasysająca i spotkaniu z czystym powietrzem zasysanym przez kolejne otwory w rurkach przed dotarciem do czujki zasysającej. Jest to istotny czynnik wpływający na proces projektowania systemu zasysającego, wymaga on doskonałej znajomości specyfiki użytego systemu oraz charakterystyki obiektu, w którym będzie stosowany.
Czas transportu powietrza – jest to nic innego jak czas, który dym potrzebuje aby dotrzeć do czujki zasysającej. Wyróżniamy trzy poziomy czasu transportu: 60, 90 i 120 sekund. Czynniki wpływające na ten czas to układ rur zasysających oraz parametry umieszczonych w nich otworów, ustawienie czułości detektora, szybkości wentylatora czujki.
Zalety stosowania systemu zasysającego
- Wysoka wrażliwość i szybkość detekcji,
- Niskie ryzyko fałszywych alarmów,
- Odporność na wysoki przepływ powietrza,
- Możliwość zabudowy/ukrycia systemu rur zasysających,
- Możliwość pracy w skrajnych warunkach środowiskowych,
- Łatwa i szybka konserwacja.
Projektowanie systemu
Czynniki wymagające szczególnej uwagi podczas planowania zastosowania systemu zasysającego do ochrony przeciwpożarowej:
Przeznaczenie obiektu. Obiekt o podobnej kubaturze i architekturze ale przeznaczony innym celom, będzie wymagał skupienia się na odmiennych aspektach systemu.
Środowisko. Szczególnie ważnym czynnikiem jest poziom zanieczyszczenia powietrza. Również temperatura zmienia wymagania wobec systemu, innych rozwiązań będzie wymagać chłodnia, a zupełnie innego zabezpieczenie sauna.
Wentylacja wymuszona lub naturalna może wymusić zmianę rozmieszczenia rur lub otworów zasysających aby uniknąć fałszowania wyników, np. przez bezpośredni nawiew świeżego powietrza.
Rozkład temperatur w obiekcie. Ma to szczególne znaczenie przy wysokich obiektach o dachach podatnych na nagrzewanie. Wysoka temperatura pod stropem może wymusić obniżenie rur systemu zasysającego aby dym, szczególnie z pożaru o niskiej temperaturze miał szansę zostać zassany.
Należy pamiętać, że projektowanie systemu opartego o czujki zasysającego wymaga specjalistycznej wiedzy oraz doświadczenia. Mnogość czynników wpływająca na skuteczność i jakość detekcji powoduje, że wybór firmy odpowiadającej za projekt i wykonanie takiego systemu, należy przeprowadzić ze szczególną uwagą.