Czujki punktowe dymu (optyczne)
• Wysokość: do 16 m
• Promień działania: 6.2 m
• Odległość między detektorami na płaskim stropie: 8,8 m

Czujki ciepła
• Wysokość: do 7,5 m
• Promień działania: 4,5m
• Odległość między detektorami na płaskim stropie: 6,4 m

Liniowe czujki dymu
• Wysokość: do 45m (najbardziej zalecane dla wysokości 16-45 m)
• Promień działania: 6,2 m
• Odległość między detektorami na płaskim stropie: 8,8 m

Strefy, które mogą być wyłączone z dozorowania:
a) niewentylowane magazyny mrożonek o pojemności brutto poniżej 20 m3;
b) łazienki, prysznice, umywalnie lub toalety, pod warunkiem, że nie są używane do
przechowywania materiałów łatwopalnych lub śmieci;
c) pionowych szybów lub pionowych kanałów kablowych o powierzchni przekroju poprzecznego
mniejszej niż 2 m2, pod warunkiem że są one odpowiednio zabezpieczone przeciwpożarowo i
zatrzymane przeciwpożarowo w miejscach, w których przechodzą przez podłogi i sufity lub
ściany, a zainstalowane kable mają klasę reakcji na ogień B2ca zgodnie z normą EN 50399.
Jeśli szyby lub kanały zawierają kable związane z systemami awaryjnymi, kable te powinny być
odporne na działanie ognia przez co najmniej 30 minut; jeśli szyby lub kanały zawierają kable
systemu wykrywania i sygnalizacji pożaru, szyb lub kanał powinien być monitorowany przez
automatyczne czujki;
d) niezadaszone rampy załadunkowe;
e) zadaszone rampy załadunkowe, jeśli są one chronione przez system tryskaczy;
f) puste przestrzenie (w tym puste przestrzenie pod podłogą i nad sufitem) muszą być pokryte czujnikami tylko wtedy, gdy
1) istnieje prawdopodobieństwo rozległego rozprzestrzenienia się ognia lub dymu poza
pomieszczenie, w którym powstał pożar, przez pustą przestrzeń, zanim pożar zostanie
wykryty przez czujki znajdujące się poza pustą przestrzenią; lub
2) pożar w pustej przestrzeni może uszkodzić kable systemów awaryjnych przed wykryciem pożaru;
g) Puste przestrzenie, które:
1) nie zawierają gęstości obciążenia ogniowego przekraczającej 25 MJ materiału palnego na 1
m2; oraz
2) nie zawierają materiałów palnych o gęstości obciążenia ogniowego przekraczającej 15 MJ na 1 m2, jeśli w pustych przestrzeniach znajdują się kable związane z systemami
awaryjnymi nie musi mieć niezależnej osłony czujnika.

Czujki w pomieszczeniu gdzie znajduje się sufit podwieszany lub podobna pusta przestrzeń

Gdy w pomieszczeniu znajduje się sufit podwieszany lub inna podobna pozioma pusta przestrzeń, konieczność jej zabezpieczenia za pomocą automatycznych czujek zależy od gęstości obciążenia ogniowego, w tym konstrukcji samego sufitu, a także obecności i odporności ogniowej kabli, systemu wykrywania i sygnalizacji pożaru w pustej przestrzeni. Jeśli obciążenie ogniowe w pustej przestrzeni przekracza 25 MJ/m2, powinna być ona chroniona przez automatyczne czujki.

Jeśli obciążenie wynosi od 16 MJ/m2 do 25MJ/m2 na dowolnym metrze kwadratowym, a w pustej przestrzeni znajdują się kable FDAS, które nie są ognioodporne, wówczas taka przestrzeń powinna być chroniona przez automatyczne czujki.

Rozmieszczenie ręcznych ostrzegaczy pożarowych.
Ręczne ostrzegacze pożarowe powinny znajdować się na drogach ewakuacyjnych- przy wewnętrznych lub zewnętrznych drzwiach, prowadzących do schodów ewakuacyjnych oraz przy wyjściu na zewnątrz. Można również umieści je w pobliżu sprzętu przeciwpożarowego lub miejsc narażonych na specjalne zagrożenia. Powinny być one zainstalowane na wysokości od 0,9 do 1,4 metra nad podłogą i być zgodne z normą EN 54-11.

Czym się różni SAP od SSP?
Skrót SAP oznacza „system alarmu pożarowego”, natomiast skrót SSP oznacza „system sygnalizacji pożaru”. Oba skróty oznaczają w zasadzie to samo. Określenie SSP jest bardziej precyzyjne z prawnego punktu widzenia, gdyż w normach i przepisach zwykle używane jest określenie „system sygnalizacji pożaru”. Co to jest instalacja SAP? Skrót SAP jest często używany potocznie, przez praktyków do określenia „systemu alarmu pożarowego”. Wydaje się, że skrót ten jest używany ze względu na jego jednosylabowe, przyjazne brzmienie. Określenia tego używa się często w branży budowlanej, przez architektów lub pracowników firm wykonawczych (generalnych wykonawców). Należy mieć na uwadze, że określenie SAP ma jeszcze jedno, zupełnie inne znaczenie. Jeden z najpopularniejszych wśród dużych firm systemów informatycznych do zarządzania przedsiębiorstwem również nazywa się SAP. Określenia SAP należy więc używać z rozwagą mając na względzie kontekst wypowiedzi i możliwość odmiennej interpretacji tego określenia przez klienta lub rozmówcę.

System Sygnalizacji Pożaru – okablowanie​

Linie dozorowe w strefach nadzorowanych powinny być prowadzone kablem uniepalnionym. Kable tego typu posiadają w swoim symbolu małą literę „n” np. YnTKSY i są zwykle koloru czerwonego. Kable linii sygnalizacyjnych i sterowań urządzeń pożarowych (a także linii dozorowej prowadzone w strefach nienadzorowanych) powinny zapewnić ciągłość komunikacji i odstawę energii przez czas nie krótszy niż przewidywany czas ewakuacji. W praktyce stosuje się zwykle kable w klasie PH90 np. HTKSH PH90. Kable specjalnego zastosowania (np. w strefach zagrożonych wybuchem lub zewnętrzne) należy dobrać zgodnie z indywidualnymi wymaganiami projektowymi.
W toku projektowania systemu zaleca się wzięcie pod uwagę nie tylko bieżących wymagań funkcjonalnych, ale także możliwości przyszłej rozbudowy systemu i możliwości finansowych inwestora. Zmiana rozwiązania (produktu) powinna odbywać się za zgodą projektanta. Aktualizacje dokumentacji projektowej (powykonawczej) powinny towarzyszyć rozbudowie systemu i zmianom architektoniczno-budowlanym budynku. Projekt (wykonawczy) systemu sygnalizacji pożaru (SSP, SAP) składa się z zwykle z części opisowej, schematycznej i z rysunków (planów) rozmieszczenia elementów na obiekcie.